O sztuce. Blog Justyny Napiórkowskiej

Istnieją ludzie-instytucje. Tak jest w moim przekonaniu z ks. Sławomirem Czalejem,  zdolnym i ambitnym fotografikiem.  Nieważne czy dzierży Nikona czy wieczne pióro-zapowiada się że powstanie coś ciekawego.  Dlatego nie znając jeszcze książki - spokojnie już Państwu ją polecam.   P.S. Bruksela pokryta pierwszym śniegiem. Jest jak na obrazach mistrzów holenderskich. Od kilku dni po głowie krąży mi temat Rembrandta i Saskii. Wkrótce podzielę się tym z Państwem :)   P.S.2 Sprawdzam czy  I. & B. , którym zawdzięczam tutaj dużo świetnych chwil naprawdę mnie czytają. Czytacie? Przepytam z treści ;-)  Udostępnij

Mija pierwszy tydzień pracy, tak bardzo obfitujący w zadania, że z trudem znajowałam czas na kontakt z internetem. Chcę się jednak podzielić z Państwem milą refleksją z mojej trasy do pracy.  Dla niewtajemniczonych dodam, ze realizuję obecnie projekt dla Komisji Europejskiej. Mieszkam w  Montgomery, dzielnicy Brukseli pełnej wystawnych kamienic i XIX wiecznej architektury rezydencjonalnej.Tu widać dawne czekoladowe belgijskie imperium kolonialne. Sąsiaduję tu z jednym z najstarszych domów aukcyjnych- Bonhams i kilkoma ambasadami  ( Salwador, San Tome :)  Co rano czuję się jakbym wychodziła z obrazu Marka Okrassy, portal wiodący do kamienicy gdzie jest moje studio ma chyba trzy metry wysokości :) Szerokie prospekty wiodą stąd do dzielnicy instytucji europejskich.( prospekty, bo słowo aleja jakoś mniej tu pasuje; choć rosną tu zjawiskowe platany, a na pawimentach...

Za mną wspaniala niedziela  i  pracowity poniedzialek w Brukseli. W niedzielę wybrałam się tradycyjną ścieżką. Na targu antyków na Placu de Jeu de Balle - tłumy. Kiedy po kilku godzinach wrociłam na ten sam plac - miejsce było nie do poznania. Sprzedawcy brukselscy przodują w pomysłowości. Okoliczności wymogły specjalizację :). Wśród stoisk jest sprzedawca zapałek, jest sprzedawca oprawek do okularów, jest sprzedawca tysięcznych parasolek. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że zapałki i oprawki mają niekiedy 50, a niekiedy 100 lat. Równie kreatywni są kupujący. Do czego może przydać się pojedyńcze wiosło, porcelanowa główka lalki czy osamotnione wahadło zegara? Wszystko to można kupić w Brukseli. Ja stałam się posiadaczką XIX wiecznego konika z metalu i fotografii z początku wieku :). W Bozar zobaczyłam świetną wystawę Łukasza Cranacha Starszego. To jeden z tych malarzy, u których nawet za życia nie można było zobaczyć tylu dzieł zgromadz...

Dzisiejszy poranek monochromatyczny, trochę jak synopie * z muzeum przy Camposanto w Sienie. Za to za chwilę pejzaż zmieni się w kadr z flamandzkiego mistrza. Mam za oknem drzewo, na którego delikatnych cienkich gałęziach  wbrew grawitacji siada połyskujący jak welur ptak. Fragment prosto z "Zimowego pejzażu"  Breughla Starszego.  Ale nie do tego tematu wiodą mnie okoliczności dzisiaj. Rano znalazłam kluczyk, którego długo szukałam. Leżał jak podrzucony nocą :-) przez Świętego Antoniego, przy komputerze, w miejscu, w którym nie mogłam go nie  widzieć  wcześniej, z przywiązaną aksamitną wstążeczką,  niewinny sprawca moich długich poszukiwań. Do tego psotny, bo  znalazł  się, gdy problem klucza został  już  rozwiązany inaczej.:) Dla odczarowania poranka otworzyłam "Malarstwo quattrocenta" Zygmunta Waźbińskiego. A tu - znów klucz :-) Tym razem, w porównaniu z trywialnym motywem mojego poszukiwanego kluczyka - temat najwyższej...

To o Sienie powiedział wielki Herbert : "Tu byłem szczęśliwy".  Zapewne nie tylko on.  Siena, miasto gotyckie, po dzisiejszy dzień zanurzone jest w średniowiecznym celebrowaniu swojej odmienności. To tu ma miejsce szaleńcze palio, wyścig, w którym konkurują konni jeźdźcy reprezentujący poszczególne dzielnice. Pędzą jak w amoku, przez półkole Il Campo . Walka toczy się o lokalną chwałę. Byłam na lipcowym Palio. Widziałam dramatyczny upadek konia, potem emocje zwycięzców i łzy przegranych. Publiczność tez szybko podzieliła się na neutralnych turystów, rozentuzjazmowanych mieszkańców zwycięskiej  Contade i pognębionych  goryczą porażki przegranych doszukujących się niesprawiedliwości losu. Siena jest zaskakująca i nieregularna, organicznie rozrastająca się krętymi uliczkami na oplatających ją wzgórzach. Jak pisał Herbert, z mocarnego postumentu Palazzo Pubblico wyrasta niczym kwiat wieża ratuszowa. Stąd można wzrokiem objąć pół To...

Jeśli będziecie Państwo tej zimy we Florencji, proszę koniecznie przekroczyć progi Palazzo Strozzi. Trwa tam wystawa Agnolo Bronzino, jednego z największych manierystów włoskich. A propos , Bronzino związany był głównie z dworem Medyceuszy, czuję tu dyskretną, historyczną prowokację w fakcie , że dziś wystawiany jest w pałacu wybudowanym dla ich największych wrogów. I to chyba nie są czcze słowa, zapewniam Państwa, że poznałam we Florencji osoby potrafiące szybko, w prostej linii udokumentować  historię swojego rodu do XV wieku ! :)   Pewnie znacie Państwo chłodne spojrzenie Eleonory Toledańskiej. Zwykle dwudziestokilkuletnia Eleonora spogląda na odwiedzających Uffizi z namalowanego w 1545 roku portretu z dystansem godnym renesansowej piękności. Historycy sztuki i biografowie Medicich wielokrotnie pochylali się nad pełną egzaltacji postawą kobiety. Ten obraz to chyba kreacja artystyczna, Eleonora była podobno ciepłą kobietą, z małżeństwa z Cosimo I ...

Przedstawię Państwo dzisiaj jednego z moich ulubionych artystów.  Jan Jerzy Pinsel  rzeźbiarz ( wybitny )  XVIII wiek  Lwów, Buczacz, okolice Tak wyglądałaby jego wizytówka. Niewiele więcej możemy o nim powiedzieć.  To artysta , którego biografia daje pierwszeństwo dziełom.  Nie wiadomo skąd przybył. Nie wiadomo , jak się naprawę nazywał.  Wiadomo, że  w połowie XVIII wieku znalazł się we Lwowie, gdzie swoim nazwiskiem kwitował   solidne wynagrodzenie 37 tysięcy ówczesnych złotych polskich otrzymane za wykonanie cyklu kamiennych rzeźb do grekokatolickiej katedry Św. Jura.  Lwów nie byłby tym samym - barokowo- rokokowym Lwowem, gdyby nie Pinsel.  Jego prace wyznaczyły nowy nurt w rzeźbie.  Lwowska rzeźba rokokowa wpuściła wiatr do barokowych świątyń.  Szaty na draperiach zastygły pod dłutem Pinsla w dramatycznym, teatralnym geście. Twarze świętych uchwycone były w e...

Szanowni Państwo,  zapraszam do lektury nowego numeru magazynu " Świat Elit ' , a w nim - mojego tekstu o twórczości profesora Leszka Rózgi. Justyna Napiórkowska www.napiorkowska.pl