O sztuce. Blog Justyny Napiórkowskiej

3 M = takie mogłoby być hasło mojej ostatniej podróży. Najpierw Mediolan , zalany deszczem, ale wyjątkowy, jak zwykle. Mediolan dla mnie jest jak włoskie espresso, intensywny, mocny, aromatyczny. Wymagający, bo od razu nadaje odwiedzającym swoje tempo. Nadaje ton koronkową fasadą katedry, zapiera dech w piersiach Ostatnią Wieczerzą, zadziwia wciąż nowym designem obecnym dosłownie wszędzie. A propos , do Cenacolo Vinciano - wieczernika przy Santa Marie delle Grazie dostaję się brawurowo, wprowadzona tylnymi drzwiami po negocjacjach z Panem Strażnikiem. Na moją korzyść działa nie tyle karta dziennikarska, co narodowa cecha Włochów. Grunt, że już po chwili stoję przed arcydziełem Leonarda. Jeszcze moment temu wydawało się to niemozżliwe, bo grupy szkolne zarezerwowały wizyty do końca stycznia, a przed kasjerką ustawiony jest wielki karton : biletów brak! W Mediolanie jeszcze spotkania z galernikami na słynnej via di Brera , Pinacoteca i wystawa Hoppera w Palazzo Reale. Blask Hoppera ,...

70.000 prac - taką kolekcją fotografii z XIX i XX wieku dysponuje Muzeum Narodowe w Warszawie. Imponujący zbiór , zwłaszcza, gdy rozważamy dość nowy, zdobyty przez fotografię status dziedziny artystycznej. Być może współcześnie - przez powszechność fotografii cyfrowej tak samo trudno jak u narodzin nowego medium w 1839 roku myśleć o fotografii jako sztuce, choć doktryna wypracowała znakomite kryteria klasyfikacji fotografii artystycznej. Wystawa w Muzeum Narodowym pokazuje prawie 1000 obiektów. Wśród nich - fotografie autorstwa m.in. Nadara, Karola Beyera, Jana Bułhaka, Edwarda Hartwiga. To okazja by prześledzić rozwój fotografii w jej odsłonach dokumentalnych czy quasi -malarskich , jak w przypadku piktorializmu. To historia fotografii, ale i historia Polski w fotografii. Najciekawsze jest jednak spojrzenie na zgromadzone zbiory przez pryzmat osobowości kolekcjonerów. Wśród fotografii są te pochodzące z kolekcji Elizy Orzeszkowej, Józefa Ignacego Kraszewskiego oraz artystów -rzeźbiark...