Dodałabym do tej listy jeszcze naszą specjalizację do dokonywania rzeczy niezwykłych w czasach trudnych.
W życiu mojej rodziny też dużo się zmieniło. Dość powiedzieć, że obraz Jurrego Zielińskiego, przedstawiający zasznurowane usta zdjęto z wystawy w prowadzonej przez moją mamę Galerii ZPAP. W wyniku tego mama była zmuszona do rezygnacji z pracy.* Dobrze, że w 2010 roku między innymi ten obraz znalazł się w Muzeum Narodowym w Krakowie.
Kiedy wyglądam przez okno, patrzę na zaśnieżoną, błyszcząca neonami Warszawę, tak inną od tej usianej koksownikami, zaludnionej zomowcami, zastanawiam się, czy mimo wszystko czegoś zawsze nie marnotrawimy? Czy nie jesteśmy krajem, gdzie ciągle ideał musi sięgać bruku? Profesor z Utrechtu przyznał mi rację. A co Państwo o tym sądzicie?
* Koło małego Fiata dziwnie oderwało się w trakcie jazdy od auta.
Czy podoba się Państwu ten blog? Jeśli tak- to bardzo proszę o oddanie głosu w konkursie na Dziennikarza Obywatelskiego w dziedzinie Kultury przez wysłanie SMS-o treści dzob.114na numer 7055. Koszt sms-a to 0,62 zł brutto.
Mi dodacie Państwo skrzydeł :-), a na głosujących czekają nagrody : bon na wycieczkę zagraniczną wartości 3000 zł oraz wartościowe upominki.
Na reprodukcjach : Tadeusz Boruta, Z szat obnażony
Jerzy Kalina
Jurry Zieliński
Udostępnij
Justyna Napiórkowska
Autorka Blogu Roku w dziedzinie Kultury
www.osztuce.blogspot.com
Udostępnij
Więcej sztuki? Zapraszam na blog : www.napiorkowska.blogspot.com Justyna Napiórkowska www.osztuce.blogspot.com
Witam,
OdpowiedzUsuńOśmieliłem się skomentować, z racji mego wieku. ;-)
Nie potrafię wypowiedzieć się obiektywnie na temat sztuki tego okresu. Mój jedyny kontakt z Nią wtedy, polegał na asystowaniu zapijaczonemu
(a może rozpitemu przez system) malarzowi ulicznemu. Malował "cukierkowe" obrazki aby zarobić na dalsze picie...
Jakże znamienny symbol wszystkiego w tych "marnych czasach".
Doskonale pamiętam te "czasy marne". Wtedy, może jeszcze nie do końca je rozumiałem, ale teraz wiem, że to był dla mnie i wielu mi podobnych,przełom - jakby "narodzenie się dla świata".
Dla tego, mogę natomiast, wypowiedzieć się nt. postaw ludzi w tych "marnych czasach" - tych zwykłych, prostych a także tych "wielkich i wybitnych".
O dziwo, jako dorosły już człowiek twierdziłem, że zawiodłem się na tych drugich. Niejednokrotnie to oni - różni artyści , pisarze, poeci - byli sprzymierzeńcami tych,
którzy „krzywdzili człowieka prostego” – ceną była możliwość tworzenia, niejako pod mecenatem systemu…
Potwierdzam Pani tezę, norwidowski ideał musi sięgnąć bruku, aby "zwykli" ludzie mogli dokonać wybitnych czynów.
Potrzeby jest "wstrząs" aby możliwe były "rzeczy niezwykłe w czasach trudnych", a może i w "normalnych" również....
"Z szat obnażony" - to równie znamienny symbol, który prawdziwie oddaje los i postawę tych prostych - pełną pokory, wiary i nadziei - albo wtedy jeszcze beznadziei...
Pozdrawiam
S. Erazmus
P.S.
Przepraszam jeśli momentami zbyt radykalnie albo zbyt osobiście.
Dziękuję i proszę o więcej!
OdpowiedzUsuńCo konkretnie pamiętają Państwo z tego czasu ?
Panie Sylwestrze, takie czasy to szkoła życia, chociaż lepiej,żeby jej nie było.
OdpowiedzUsuńO tak, to prawda - dziękuję za poparcie.
OdpowiedzUsuńNie narzekam, jednak myślę, że wciąż i nadal jesteśmy świadkami „ciekawych czasów” ;-)
Blog jest o sztuce, a tutaj polityka się
wkradła - więc pozdrawiam autora bloga
i anonimowego komentatora ;-)
S.Erazmus
Głosujac na blog ,otrzymałam zwrotny esemes,że niepoprawna treść wiadomości...B
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję za życzliwość! Ta informacja dotyczyła zeszłorocznego konkursu- spróbuję dodać do wpisów taką notatkę. Ale miłych głosów wsparcia nigdy nie za wiele!
OdpowiedzUsuń