Picasso i Mistrzowie w Paryżu

Picasso i Mistrzowie – Luwr, Musée d`Orsay i Grand Palais , do 1 lutego 2009

Aż trzy paryskie muzea podjęły się dużego wyzwania. Luwr, Musée d`Orsay i Grand Palais przygotowały w swoich siedzibach trzy wystawy poświęcone twórczości Pabla Picassa. Dla organizatorów - to zadanie trudne –jak wykrzesać z najpopularniejszego nazwiska w sztuce XX-ego wieku nowe i ciekawe dla widzów treści ? I wybrali przy tym najlepszy sposób sposób. Oto postanowili skonfrontować największy stereotyp oplatający postać Picassa. Najczęściej , przez pryzmat życia i twórczości przedstawiany jest on jako twórca i niszczyciel , artysta , który zręcznie żonglował stylami. Picasso śmiało odrzucał stare kanony tworząc nowe, legitymizowane jego geniuszem sposoby przedstawienia. Niezmiennie zadziwiał krytyków świeżością swoich wizji i irytował widzów przyzwyczajonych do konwencjonalnego malarstwa. Jednak ta ikona niezależności swoją moc czerpała także z tradycji . I to ten aspekt geniuszu twórczego Picassa poruszają paryskie wystawy. Picasso – to przecież syn profesora malarstwa , który jako dziewiętnastolatek przyjechał do Paryża , między innymi po to by czerpać z bogactwa artystycznego tego miasta. Twórca „Panien z Awionionu” w Paryżu uczył się od mistrzów- patrząc na dzieła wcześniejszych artystów, ale i cytując w swoim malarstwie malowane przez nich tematy. W wielu podejściach mierzył się z tematem słynnego „Śniadania na trawie” Edwarda Maneta jak pokazano w Musée d`Orsay czy „Kobiet algierskich” Eugène Delacroix z Luwru. Jednak prawdziwa plejada malarskich gwiazd , które uformowały Picassa w zestawieniu z jego twórczością pokazana jest na trzeciej z wystaw –w Grand Palais.
Justyna Napiórkowska