Wczoraj wieczorem na Zamku Królewskim w Warszawie odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Norwida.
W dziedzinie sztuk plastycznych laureatem został profesor Tadeusz Dominik. Gratuluję i cieszę się, że dzieła Dominika otaczają nas w naszej Galerii -i po Norwidowsku zachwycają każdego dnia.
Na Zamku królowali poeci. Po wręczeniu nagród zabrzmiał świetny koncert Grzegorza Turnaua. Usłyszeliśmy między innymi piosenkę z tekstem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Wiersz jest tak piękny,że poddaję się pokusie cytowania ( zwłaszcza ,że i na obrazy można popatrzeć przez woal tych słów zupełnie inaczej...) : „Znów wędrujemy ciepłym krajem, malachitową łąką morza.
Ptaki powrotne umierają wśród pomarańczy na rozdrożach.
Na fioletowoszarych łąkach niebo rozpina płynność arkad.
Pejzaż w powieki miękko wsiąka, zakrzepła sól na nagich wargach.
A wieczorami w prądach zatok noc liże morze słodką grzywą.
Jak miękkie gruszki brzmieje lato wiatrem sparzone jak pokrzywą.
Przed fontannami perłowymi noc winogrona gwiazd rozdaje.
Znów wędrujemy ciepłą ziemią, znów wędrujemy ciepłym krajem.”
Foto : Tadeusz Dominik , kolekcja Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
Udostępnij
Witam :-)
OdpowiedzUsuńOśmieliłem się skomentować ...
Piękne są te strofy Baczyńskiego - prawda?
Jednocześnie słowa te są bardzo trudne w pojmowaniu, podobnie jak trudna jest cała poezja Norwida (może dla tego niedoceniana).
Chociaż, przytoczone powyżej motto niniejszego wpisu prosto i jasno uczy po co dane nam jest "Piękno".
Wiersz Baczyńskiego świetnie komponuje się z przedstawionym tutaj obrazem Tadeusza Dominika. Jest tu spójność logiczna pod względem tematu i formy (abstrakcja), gra barw i kolorystyka w podobnej toancji.
Jednak, o ile taką poezję "czuję" i potrafię się zachwycać tym "trudnym pięknem", o tyle malarstwo w wykonaniu pana T. Dominika nie zachwyca mnie, nie potrafię odnaleźć tu piękna.
Nie rozumiem takiej sztuki ...
Pozwolę sobie być bardziej dosadny, pytając czy w ogóle jest w niej piękno?
Być może, taka sztuka jest jednak za trudna dla mnie - ale czy tylko dla mnie?
Z całym szacunkiem dla autora bloga - pozdrawiam.
S.Erazmus
Szanowny Panie ,
OdpowiedzUsuńdziękuję za ciekawą opinię.
Szczęśliwie, parafrazując Gombrowicza jakaś wersja piękna ma prawo nie zachwycać jeśli nie zachwyca ;-).I to właśnie sprawia, że odbiór sztuki nas wzbogaca- bo każdy postrzega ją inaczej. Dla mnie obrazy Dominika oferują niesamowitą wizualną siłę, są spontaniczne i pełne witalnej energii. I mnie to zachwyca:)
Z pozdrowieniami,
Justyna Napiórkowska