Muzeum rzeźby Alfonsa Karnego - Białystok

Przy zacisznej ulicy Białegostoku mieści się maleńkie muzeum. 
Prawdziwa perełka zatopiona wśród zieleni miejskiej.

Monograficzna ekspozycja Alfonsa Karnego w jego rodzinnym mieście przypomina klimatem pracownię. 
W położonej na uboczu willi można dosłownie poznać nie tylko klimat prac artysty, ale także rytm ich tworzenia.

Alfons Karny (1901-1989) zadebiutował w połowie lat 20-stych. Studiował wówczas w warszawskiej Akademii pod kierunkiem Tadeusza Breyera, od którego wyniósł niezachwianą wiarę w klasyczne wartości w sztuce. 

Szybko przyszedł sukces międzynarodowy -  Złoty Medal i Order króla Leopolda na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Brukseli, Złoty Medal na wystawie "Sztuka i Technika" w Paryżu.

Twórczość Karnego to głównie portrety, w których uwalniał brąz od ciężaru i dosłowności. 

Piłsudski, Hemingway, Solski, Paderewski- to rzeźbiarskie portrety niosące bardzo osobisty komentarz, interpretujące znane postaci w dyskretnym świetle ich dokonań.

Dla mnie najpiękniejsze są efemeryczne postaci dziewczynek skaczących na skakance czy kobiet - jak w scenie praczek z Białegostoku. Ustawione w przestrzeni publicznej parku, ciągle cierpliwie pochylają się nad swoją pracą. 

Według własnych słów Karny poszukiwał "odwiecznego spokoju i odwiecznej radości estetycznej w ładnej, miękkiej linii, harmonijnej, cichej, a jednocześnie tytanicznej, bez odrobiny dramatu, rozterki, bólu, niewiary".

Jego twórczość to apologia piękna i nieoczywistej zmysłowości. 
To pokaz mocy jaka tkwi w materiale; autor uwalniana ją w niezwykle harmonijny sposób, roztropnie dawkując piękno.

Foto: Muzeum Alfonsa Karnego, Białystok, http://www.muzeum.bialystok.pl/s,wystawy-stale,68.html
Justyna Napiórkowska
O sztuce